Ferðin inn í fyrirheitna landið

FERÐIN INN Í FYRIRHEITNALANDIÐ..
Ganga okkar með Guði í dag, trúarganga okkar og hindranir til að sigrast á... Samantekt:Sigvarður Hans Hilmarsson úr bókinni sönn karlmennska...

Það sem við ætlum að skoða í dag er ferð okkar inn í fyrirheitna landið...

Við byrjum þar sem Ísraelsmenn eru fastir í ánauð í Egyptalandi, Drottinn hafði útvalið Móse þjón sinn til að leiða þjóðina úr ánauðinni og inn í fyrirheitna landið. Ísraelsmenn hefðu getað verið einhverja daga að fara þá leið sem þeir þurftu að fara inn til fyrirheitna landsins. Enn þeir voru 40ár í eyðimörkinni og þeir sem upphaflega áttu að komast inn komust ekki vegna fimm misgjörða sem þýðir það að það átti sér stað kynslóðakipti í eyðimörkinni. Þessi nýja kynslóð þekkti ekki Egyptaland og gat því ekki snúið við þangað... Þeim var ætlað að ganga inn í hið fyrirheitnaland..

Það sem ég ætla að gera nú er að yfirfæra þetta yfir í nútímann. Egyptaland er táknræn mynd upp á heiminn. Þegar líður Drottins er í ánauð í Egyptalandi sem er heimurinn. Að þá trúi ég því að Drottinn vilji leiða okkur þaðan burt og inn í ríki síns elskaða sonar Drottins Jesú Krists..Ef Drottinn hefði leitt Ísraelsmenn strax inn í Fyrirheitna landið að þá hefðu þeir hugsanlega snúið strax aftur til baka... Enn nú skulum við skoða þessar fimm hindranir sem gerðu það að verkum að þeir komust ekki inn í Fyrirheitna landið.

1.Kor.10.1-22.. 1Kor 10:1-22
-1- Ég vil ekki, bræður, að yður skuli vera ókunnugt um það, að feður vorir voru allir undir skýinu og fóru allir yfir um hafið.
-2- Allir voru skírðir til Móse í skýinu og hafinu.
-3- Allir neyttu hinnar sömu andlegu fæðu
-4- og drukku allir hinn sama andlega drykk. Þeir drukku af hinum andlega kletti, sem fylgdi þeim. Kletturinn var Kristur.
-5- En samt hafði Guð enga velþóknun á flestum þeirra og þeir féllu í eyðimörkinni.
-6- Þessir hlutir hafa gjörst sem fyrirboðar fyrir oss, til þess að vér verðum ekki sólgnir í það, sem illt er, eins og þeir urðu sólgnir í það.
-7- Verðið ekki skurðgoðadýrkendur, eins og nokkrir þeirra. Ritað er: Lýðurinn settist niður til að eta og drekka, og þeir stóðu upp til að leika.
-8- Drýgjum ekki heldur hórdóm, eins og nokkrir þeirra drýgðu hórdóm, og tuttugu og þrjár þúsundir féllu á einum degi.
-9- Freistum ekki heldur Drottins, eins og nokkrir þeirra freistuðu hans, þeir biðu bana af höggormum.
-10- Möglið ekki heldur eins og nokkrir þeirra mögluðu, þeir fórust fyrir eyðandanum.
-11- Allt þetta kom yfir þá sem fyrirboði, og það er ritað til viðvörunar oss, sem endir aldanna er kominn yfir.
-12- Sá, er hyggst standa, gæti því vel að sér, að hann falli ekki.
-13- Þér hafið ekki reynt nema mannlega freistingu. Guð er trúr og lætur ekki freista yðar um megn fram, heldur mun hann, þegar hann reynir yður, einnig sjá um, að þér fáið staðist.
-14- Fyrir því, mínir elskuðu, flýið skurðgoðadýrkunina.
-15- Ég tala til yðar sem skynsamra manna. Dæmið þér um það, sem ég segi.
-16- Sá bikar blessunarinnar, sem vér blessum, er hann ekki samfélag um blóð Krists? Og brauðið, sem vér brjótum, er það ekki samfélag um líkama Krists?
-17- Af því að brauðið er eitt, erum vér hinir mörgu einn líkami, því að vér höfum allir hlutdeild í hinu eina brauði.
-18- Lítið á Ísraelsþjóðina. Eiga þeir, sem fórnirnar eta, ekki hlut í altarinu?
-19- Hvað segi ég þá? Að kjöt fórnað skurðgoðum sé nokkuð? Eða skurðgoð sé nokkuð?
-20- Nei, heldur að það sem heiðingjarnir blóta, það blóta þeir illum öndum, en ekki Guði. En ég vil ekki, að þér hafið samfélag við illa anda.
-21- Ekki getið þér drukkið bikar Drottins og bikar illra anda. Ekki getið þér tekið þátt í borðhaldi Drottins og borðhaldi illra anda.
-22- Eða eigum vér að reita Drottin til reiði? Munum vér vera máttugri en hann?

Þessi fimm atriði eru: Girnd, Skurðgoðadýrkun, Hórdómur, Að freista Krists, Möglun.

Við skulum taka þessi fimm atriði og skoða þau nánar....

1) Girnd..
Girnd er ekki aðeins kynferðisleg. Girnd er þegar maðurinn hugsar sífellt um eigin þarfir án tilits til Guðs eða annara og er upptekinn af því sem hann vill sjálfur. Þetta er að hugsa um að fullnægja holdinu eða upphefja það. Kærleikurinn er frá Guði og kærleikurinn gefur alltaf. Kærleikurinn leitast við að gera vilja Guðs, því að eins og segir því svo elskaði Guð heiminn að hann gaf son sinn eingetinn, Guð er kærleikur og kærleikurinn gefur, enn girndin heimtar. Hún er fullkomnlega eigingjörn. Kærleikurinn gefur enn girndin tekur. Líf okkar er oft flakkandi á milli þessara tveggja atriða, kærleikans og girndarinnar. Við sjáum það með göngu Ísraelsmanna í eyðimörkinni að fætur þeirra báru þá til Fyrirheitnalandsins enn hjarta þeirra var enn í Egyptalandi. Það er auðvelt að sjá þegar mannskeppnan girnist eitthvað. Þá vill hún fullnægja sjálfri sér á kostnað annara. Girndin sést líka greinilega í hjónabandi, það er þegar annar aðilinn vill fullnægja þörfum sínum á tilits við makann. Enn kærleikurinn sést þegar makinn kemur til móts við þarfir hins makans án þess að hugsa stöðuglega um sjálfa sig. Karlmenn geta átt það til að vilja bara fullægja sínum þörfum og eins er girndin hjá konunum þegar þær fara að misnota kretidkortið þannig að reikningar hlaðist upp sem fjölskyldan getur ekki borgað og þungar byrðar hlaðast á fjölskylduna. Girndin hún heldur manninum frá því að fullnýta þá hæfileika sem Guð hefur gefið honum til þjóna sér....

2) Skurðgoðadýrkun

Þegar líf okkar verður þannig að það fer að snúast um annað enn Guð og aðrir hlutir taka fyrsta sætið í hjarta okkar þá er það skurðgoðadýrkun. Það getur verið, völd, áhrif, menntun,peningar, viðskipti, trúarbrögð, vinsældir, sjálfselska og klám getur orðið skurðgoð. Sumir falla að fótum viðskiptana enn aðrir gera líkamsrækt og íþróttir að musteri sínu. Enn aðrir hneigja höfuð sitt við bjölluhljóm peningakassans. Sumir prestar og forstöðumenn fara jafnvel að tilbiðja þjónustu sína. Þeir verða svo háðir þjónustu sinni að þeir gefa sér ekki tíma til að tilbiðja Guð, dvelja í nærveru hans eða eyða með honum tíma. Sjónvarpstæki getur orðið skurðgoð sumra. Allt klám er skurðgoðadýrkun. Klám byggist á hæfileika mannsins til að ýmynda sér og kalla fram hugmyndir sem fróa honum og hann gefur sig á vald. Ég heyrði um eina konu sem fór að stunda ýmyndað kynlíf, hún var svo eftir sig að hún gat ekki einu sinni eldað matinn fyrir manninn sinn. Og sjálf hélt hún því fram að þetta væri verri enn áfengissýki. Atvinna og vinnustaður hefur í mörgum tilfellum orðið að skurðgoði nútíma mannsins. Hann fórnar jafnvel fjölskyldu sinni fyrir hagsmuni fyrirtækisins. Margir leikarar tilbiðja sjálfa sig, öllum getur orðið það á, en leikurum er meiri hæta búin vegna þeirrar athyglar sem þeir fá frá aðdáendum sínum.

3) Hórdómur.

Hórdómur spannar íllar kynferðislegar syndir. Synd er alltaf synd, alveg sama hvernig þú stafar hana. Hórdómur er algengur og kynferðisleg lausung er víðast hvar viðurkennd, nema í Biblíunni. Það er enginn furða að menn vilji brenna hana, hafna henni og krossfesta hana. Biblían eða Orðið markar enn viðmið trúarinnar, leggur lífsreglurnar og opinberar persónuleika Guðs. Í frásögum af Samson, Davíð konungi og ýmsum öðrum er fólgin mikilvæg kennsla um afleiðingar kynferðislegra synda. Samt erum við hin Kristnu enn við sama heygarðshornið þrátt fyrir allar þær aðvarinir sem við fáum frá ritningunni. Kynferðislegar syndir hafa fellt marga frá Guði. Margir einhleypir og giftir menn og konur á öllum aldri eru háðir þeim þrám, girndum, ástríðum og freistingum sem krefjast síns tolls og varna þeim að verða það sem Guð hefur ætlað þeim að verða. Þjónusta mannsins nær ekki þroska eða styrk.

Guð hefur lofað þeim sem hann kallar sigurvegara að sitja við hlið hásætis hans. Sigurvegarar eru þeir Guðsmenn sem hafa náð settu marki. Öllum mönnum stendur til boða að ganga inn til fyrirheitna landsins til að þroska líf sitt til hins ýtrasta. Þegar Ísraelsmenn drýgðu hór dóu þeir í eyðimörkinni hnýttir í fjötra siðleysis . Mennirinir deyja enþá daginn í dag hnýttir í fjötra siðleysis og fara á mis við það besta sem Guð hefur fyrirbúið þeim. Það hefur alldrei verið áætlun Guðs að við deyjum í eyðimörkinni...

4) Að freista Krists

Þegar mannfjöldinn heimtaði að Kristur kæmi niður af krossinum freistaði hann hans. Að freista Krists er að biðja Guð um að gera eitthvað sem er gagnstætt vilja hans, eða persónuleika. Enn þann dag í dag leika menn sama leikinn með því að heimta að Guð úvegi þeim aðra leið til frelsis en krossinn. Að ljúga og svíkja í viðskiptum en krefjast um leið blessunar og hagsældar frá Guði er að freista Krists. Karlar og konur sem ástunda lauslæti þótt þau viti að það sé rangt, börn sem hafna guðlegum ráðum foreldra sinna, söfnuðir sem heimta að forstöðumaðurinn byggji upp kirkjuna á félagslífi frekar en Orði Guðs og bæn, eða trúaðir sem vilja fleyta rjómann af frelsinu en jafnframt njóta lystisemda syndarinnar, eru að freista Krists. Þetta líferni hélt Ísraelsmönnum frá fyrirheitna landinu. Og þetta líferni heldur enþá daginn í dag líð Guðs frá því að komast inn í fyrirheitna landið.

5) Möglun...

Þegar orðið möglun er skoðað þýðir það ekkert annað en neikvæð játning. Kvartanir, gagnrýni, aðfinnslur og baktal, allt þetta og meira til flokkast undir mögl. Í fyrsta .Kor.5 kafla er orðið lastmáll, en það orð er ekki notað mikið nú til dags. Lastmáll er sá sem sem slúðrar, blótar og baktalar og Guð ætlast til þess að við tökum á því með festu og aga. (Jak.3:5.. Sjá hversu lítill neisti getur kveikt í miklum skógi..)

Þannig er tungan. Lítil innskot, hárbeittar athugasemdir og kaldhæðni, kveikja að lokum ólökkvandi elda haturs, styrjalda og óvildar. Sambönd leggast í rúst og ekkert verður eftir nema kvöl. Menn mögla við kaffikönnuna gegn vinnustaðnum eða yfirmanninum, og kvarta svo yfir því að þeir fái ekki stöðuhækkun. Þeir mögla gegn predikaranum og undrast svo að börnin þeirra meðtaki ekki fagnaðarerindið. Þeir mögla gegn Orði Guðs og nöldra svo yfir því að þeir sjái ekki trúnna virka í lífi sínu. Þarna er engin merki fyrirheitna landsins sjáanleg..

Þegar við áttum okkur á þessum fimm syndum sem við höfum farið hér yfir að þá eru þær enn höfuðorsök þess að þjónar Drottins fullnýti ekki eigileika sína til fullnustu. Ég trúi því að Guð vilji að við göngum inn til fyrirheitna landsins sem er land hvíldar, blessunar, árangurs, hæfileika og valds. Ég trúi því að Drottinn þrái að við komumst á þennan stað sem okkur er ætlað að vera á sem börn Guðs. Enn því miður eru alltof margir sem veigra um í eyðimörkinni og láta líf sitt þar af því að þeir vilja ekki gera vilja Guðs og ganga inn í þau fyrirheiti sem hann hefur fyrir okkur