Hugleiðing um samsæriskenningar og Joel Osteen

Það sem hefur vakið furðu mína er hversu mikið samsæriskenningar fá að að lifa í Bandaríkjunum og hversu mikið rusl youtube dælir inn á veituna hjá þér, ef þú átt það til að kíkja á ein af þessum myndböndum. Það virðist ekki skipta neinu máli hversu mikið þú lokar á, hvað það er sem þú vilt fá að sjá í því sem er mælt með fyrir þig að skoða. Þeir virðast þá koma með endalaust af nýju rusli til að fá þig til að skoða.

Það má vel vera að það sé eitthvað til í mörgu af þessu sem er sagt. En ég trúi því samt að maður þurfi að fara gætilega í það að slá fram svona hlutum. Eitt af því sem ég vek furðu mína í er hversu aðventistar erlendis eru grófir í því að slá því fram að frægir predikarar séu falls. Þeir jafnvel slá þvi fram að þar sem Heilagur Andi er að starfa kröftuglega, sé feik frá óvininum. Þeir slá því fram að þessir predikarar séu frímúrarar. fallskristar, og séu í rauninni að starfa fyrir óvininn.

Í fyrsta lagi getur það komið fyrir alla sem predika, að þau segi eitthvað sem er alls ekki rétt. En það gerir þau ekki að djöfladýrkendum eða falls predikurum. Það sýnir fyrst og fremst, að predikarar eru mannlegir eins og aðrir.

Sá sem er hvað mest ráðist á er Joel Osteen. Reyndar er eitt sem hann skortir, og það er að predika iðrun. Ég hef alldrei heyrt hann nefna einu sinni orðið iðrun. En það gerir hann ekki að falls predikara. Hins vegar er það staðreynd, að þar sem iðrun er ekki boðuð, að þar fær syndin að grasera. Ég veit að gjöf hans er að uppörva fólk. En hans útskýring er sú að hann upplifir að fólk sé sjálft nógu meðvitað um þá hluti sem það gerir rangt, að hann vill ekki berja það niður með orðum sem getur vakið upp hjá þeim fordæmingu og skömm. Það er reyndar það sem gerist þegar lögmál er predikað yfir fólki, eins og það sé verið að kalla fram falls iðrun, þar sem fólk fer í tilfinningarlegt móment og segist sjá eftir öllu sem það hefur gert. En fer svo og gerir allt það sama aftur. Hins vegar það sem er svo gott við Joel er að hann leiðir fólk til að hugsa jákvæðar um sjálft sig og bendir þeim á loforð Biblíunnar. 

Allt of lengi hefur sú lýgi gengið um að kristnir eigi að vera fátækir. Abraham var ekki fátækur, Davíð var ekki fátækur, Salómon var ekki fátækur. Og það er ekkert í nýja testamenntinu sem segir að þú eigir að vera það. Hins vegar er bent á að varðveita hjarta þitt, og leyfa Guði að vera nr 1 í lífi þínu. Það er ekkert að því að vera ríkur, sé hjartað þitt á réttum stað, og ást á peningum ná ekki tökum á lífi þínu. Alltof margir predikarar falla í þá gryfju að verða gráðugir í peninga.Þeir jafnvel boða það að ef þú gefur háar fjárhæðir að þá fáir þú sérstaka blessun frá þeim, og ef þú færð ekki blessun, að þá ertu ekki að gefa nógu mikið. Slíkir menn ættu í rauninni að stein halda kjafti. Því að það sem við gefum, gefum við af hreinum hug. Ég gef af því mig langar til þess, en ekki af því einhver annar er að segja mér að gera það. Predikarar eru líka duglegir að ota gamla testamenntinu að fólki með tíund ofl.

Tíund er frjálst val, hins vegar er reynsla mín sú að þegar ég gef hana að þá, er eins og það verði meira úr þeim 90% sem ég á eftir. Það er líka oft vafamál hjá fólki hvort tíundin sé af heildarlaununum af launaseðli þínum, eða því sem þú færð útborgað. Það er mín persónulega skoðun að gefa af því sem ég fæ útborgað. Vegna þess að þó svo að launaseðlinn sýni einhverjar tölur að þá á ég ekki þá upphæð. Ég bara það sem ég fæ útborgað. Því gef ég 10% af því sem ég á. Það má vera að einhverjir séu mér ósammála en það er líka allt í lagi.

En aftur að Joel,það er margt við það sem hann gerir, sem ég er oft hissa á. Eins og með aðgangseyrir á samkomur. Kirkja hans tekur 40.000 manns í sæti og um 1 milljón fylgjast með honum í sjónvarpi á sama tíma. Aðgangseyrir er 15 dollarar sem gera það að verkum, að fyrir eina samkomu að þá græðir hann 600.000 dollara. Eða sirka 60 milljónir.Þetta eru gríðarlegar fjárhæðir, og ég vona hans vegna að þau séu ekki líka að taka samskot eða fórn. Hver ástæðan er fyrir þessu, veit ég ekki. En hins vegar fer ekkert af þessu í vasann hjá honum sjálfum, heldur í að greiða fólki laun og að gefa í hjálparstarfssemi. Hann þiggur engin laun í kirkjunni sjálfri, heldur fær tekjur sínar af bókum sínum og upptökum. En þetta gerir hann samt ekki að falls predikara. Hins vegar hafa orð konu hans,vakið mikla reiði meðal kristina í Bandríkjunum. Hún sagði do good for your own good, sem eru orð upp úr satansbiblíunni. Einnig sagði hún að við værum að lofa Guð fyrir okkur sjálf, en ekki vegna þess hver hann er.

Vissulega er til fólk sem fer á samkomur og lyfir upp höndum og er að sækjast eftir upplifunum en ekki eftir því að þekkja Guð. Ég er henni mjög ósammála, því við lofum Guð fyrir það hver hann er, og að hann er verðugur að vera lofaður.

En það er samt margt sem bendir til þess að margt hjá Joel sé eitthvað sem er ekki í lagi, en ég fel þann dóm í hendur í Guðs. Sama má segja með allar kenningar sem slegið er fram í videoum á youtube. En eitt er þó með vissu, að ég myndi alldrei rukka fólk fyrir að koma á samkomu. Því að slíkt finnst mér rangt. Fagnaðarerindið á að vera frítt.

Spádómur fyrir Ísland

       Spádómur fyrir Ísland

Umbreyting mun eiga sér stað á Íslandi. Mikil vakning mun eiga sér stað, þegar synir mínir og dætur rísa upp. Taka stöðu sína og ganga fram í því valdi sem ég færi inn í líf þeirra. Börnin mín munu spá enn nákvæmar inn í líf einstaklinga. Ég vil úthella bænaranda mínum yfir þessa þjóð. Þegar þið takið ykkur saman og leitið mín af öllu hjarta. Að þá munuð þið sjá dýrð mína stíga niður. Þið munuð sjá líf einstaklinga umbreytast fyrir framan ykkur í einni svipan. ( Á einu augabragði). Ég vil leysa þessa þjóð úr því myrkri sem hún situr í. Ég vil reysa við einstaklinga, sem eru tilbúnir að taka þessa þjóð fyrir mig. Ég vil gefa þeim aukið vald, ég vil fara fyrir þeim, og úthella anda mínum yfir þá. Þeir munu sjá tákn og undur gerast í enn meiri mæli. Ég vil hreinsa þessa þjóð af allri synd. Ísland skal vera þjóð sem lýsir af dýrð minni. Þjóð sem í myrkri sat, sér mikið ljós.

 

4 október 2017 . (Sigvarður)

Að horfa inn á við

Afhverju að horfa inn á við ? Maður spyr afhverju maður ætti að vera að þvi. Ef við tökum dæmi allveg niður í Edengarðinn. Þegar Adam og Eva höfðu óhlýðnaðst Guði. Að þá spurði Guð Adam hvort hann hefði borðað af trénu sem mátti ekki borða af. Svar Adams var konan sem þú gafst mér, lét mig gera þetta. Eva svaraði höggormurinn lét mig gera þetta. 

Með því að skoða og hugleiða þetta, og hvernig við mennirnir erum í dag. Að þá er það svoldið ríkt í okkur, að kenna öðrum um, í stað þess að taka ábyrgð á gjörðum okkar.

Sama má segja með viðbrögð okkar við aðstæðum. Að þá finnst mér gott að skoða, afhverju bregst ég svona við ? Að þá er það yfirleitt út af einhverju sem hefur gerst áður, og ég hef ekki gert upp eða tekið á.Ég er fjarri því að vera fullkomin, en ég geri mitt besta í að læra að verða betri persóna. Og er viljugur til að breytast til batnaðar. Vissulega koma dagar, þar sem manni líður alls ekkert vel, eða er alls ekki vel upp lagður í daginn. Það er allt í lagi, að eiga slæman dag. Það sýnir okkur hversu ófullkomin við erum, og við getum þá verið þakklátari fyrir góðu dagana sem við eigum.

Það sem það gerir persónulega fyrir mig að líta inn á við. Er að ég læri að hætta að kenna alltaf öðrum um, og tek ábyrgð á því sem ég geri. Það er óþarfi að skammast sín fyrir veikleika sína, eða röng viðbrögð. Frekar ætti maður að líta inn á við og líta á þetta sem tækifæri, að það sé verið að sýna okkur. Þetta er eitthvað sem ég verð að laga. Þá getur verið gott að hugsa til baka, eða biðja Guð um að sýna sér, hvað er það sem veldur því að ég bregðist svona við.

Oftast eru þetta gömul særindi sem maður ber með sér. En ef maður velur að fyrirgefa og leyfa elsku Guðs að komast að særindunum að þá verðum við frjáls. Sumir segja já en ég trúi ekki á Guð, og sumt fólk á alls ekki skilið að vera fyrirgefið.

EF einhver brýtur á mér og ég verð sár, ég neita að fyrirgefa, og hitti svo sömu persónuna aftur eftir 20 ár og segi, nei ég vil ekki fyrirgefa þér. Hver er þá að kveljast ? Er það ekki ég í því tilviki ? Eigum við eitthvað skilið að kveljast fyrir eitthvað sem annar gerði á okkar hluta í 20 ár ? Var það ekki nóg að það særði okkur og hafði áhrif á okkur þegar það var gert ? Allavegana lít ég á fyrirgefninguna sem Guðs gjöf til að lifa frjáls í breiskum heimi. Heimi fullum af ófullkomnu fólki, sem kemur til með að særa, eða segja eitthvað rangt.

Fyrirgefning er ekki sama og samþyki. Fyrirgefningin er til að setja okkur frjáls frá því að lifa í eigin fangelsi særinda og vanlíðunar. Með því að velja fyrirgefa að þá hefst ferli innra með okkur. Þar sem við vinnum í því að lifa frjáls. Þetta er ferli og tekur tíma. Sumt er hreilega mjög erfit að fyrirgefa, það veit ég sjálfur. Ég hef oft á tíðum átt erfitt með að fyrirgefa suma hluti og það hefur tekið tíma að ná því, og stundum hef ég þurft á aðstoð að halda að fyrirgefa.

Það er oft ekki nóg að segja ég fyrirgef, en það er byrjunin. Maður gæti þurft að minna sig á að maður hafi valið að fyrirgefa mörgum sinnum, áður en maður nær að sleppa allveg tökunum.

Það að fyrirgefa hjálpar okkur að líta inn á við og horfast í augu við raunveruleikann eins og hann er.

12 Sporavinna er frábært verkfæri til að læra að líta í eigin barm. Og það sérstaka við þá vinnu að þar fær maður tækifæri til að taka til í lífi sínu og fara til þeirra sem maður hefur gert á hluta. Þar er líka tækifæri til að fyrirgefa öðrum og setja þau og sjálf okkur frjáls.

Þitt er valið