Uppspretta kraftsins í lífi okkar

Í vestræna heiminum reiðum við okkur á rafmagn. Ef rafmagnið yrði tekið í burtu. Að þá gætum við ekki kveikt ljósin heima hjá okkur. Við gætum ekki kveikt á ofninum til að elda (nema það sé gasofn, en það þyrfti þá að vera til gas í hann) Við gætum ekki fryst eða kælt matinn sem keyptur hefur verið í búðinni. Við gætum ekki kveikt á sjónvarpinu, við gætum ekki notað tölvur, né hlaðið símana okkar, þar sem það væri ekki neitt rafmagn til þess. Við sjáum að við þurfum á rafmagni að halda, til þess að allt þetta fyrir ofan sé í lagi og virki.

Jesús sagði við lærisveinana að þeir myndu öðlast kraft þegar Heilagur Andi kæmi yfir þá. Orðið kraftur þýðir möguleiki eða geta til að framkvæma. Þegar Heilagur Andi kemur yfir þig, að þá geturðu framkvæmt hluti sem þú varst ekki fær um áður. Þú getur lagt hendur yfir sjúka og þeir verða heilir, þú getur framkvæmt kraftaverk, rekið út ílla anda. Talað nýjum tungum oflr.

Kristnir einstaklingar sem hafa ekki tekið á móti Heilögum Anda í líf sitt, og söfnuðir sem hafa ekki kraft Hans. Eru eins og hús án rafmagns. Allgjörlega óstarfhæf, þegar það kemur að því að framkvæma það,sem Jesús býður okkur að gera.

Ertu rafmagnslaus ? Er þá ekki komin tími til að tengja og meðtaka kraft Heilags Anda inn í líf þitt? Eina sem þarf að gera er að biðja Hann um að koma yfir, eða fá handa yfirlagninu frá Andans fylltu fólki.

Með Heilagan Anda í lífi okkar, að þá erum við tengd við uppsprettur lífsins. Það er alltaf nóg handa öllum, það er engin skortur. Lífið verður fyllra og hvern dag getum við sótt í þessar uppsprettur. Með því að lesa í Biblíunni, taka tíma í bæn og dvalið í nærveru Guðs. Það eru forréttindi að vera barn Guðs.

Ekki láta aðra gjalda fyrir það sem hefur verið gert á þinn hlut.

Flestir eða ekki allir, hafa upplifað að vera særð/ir. Einhver hefur gert á hluta okkar, og við á annara. Tökum dæmi lítið barn verður fyrir því að það er reynt að taka líf þess þegar það er 4 ára. Það upplifir höfnun fyrir lífinu, og það sé ekki velkomið í þennan heim. Seinna meir lendir sama barnið í aðstæðum þar sem það er varnarlaust og getur ekkert gert til að hjálpa móðir sinni, þar sem verið er að brjóta ílla á henni. Barnið upplifir, ég er ekki nógu góð/ur til að geta verndað mömmu sína. sami maður læsir barnið inn í skápum og herbergjum og sviftir það frelsi. Barnið upplifir að það sé einskis virði og aftur nær höfnunin yfir lífinu tökunum.

Barnið verður reitt og heitir því, að maðurinn sem framdi þetta muni þurfa að borga fyrir það sem hann gerði með lífi sínu. 5 ára gamalt barn sem veit ekki betur, hefur ásett sér að taka líf mannsins.

Allveg sama hversu mikið barnið reynir að láta manninn gjalda fyrir það sem hann gerði. Að þá mun maðurinn aldrei geta gefið barninu sakleysið sitt aftur, maðurinn mun alldrei geta gefið barninu barnæsku sína aftur.

Sama gildir með annað í lífinu, við getum ekki gefið fólki aftur það sem við höfum tekið af lífi þeirra, né þau okkur.

Hvað er þá til ráða ? Ef hefnd er engin lausn og gerir málin bara enn verri. Hvað eigum við þá að gera ? Það er til betri leið, en að hefna sín. Það heitir að fyrirgefa. Litla barnið sem ég nefndi er ég sjálfur. Ég valdi það að fyrirgefa honum, og fór ákveðna leið til þess. Í dag er ég frjáls gagnvart honum, og hef verið í mörg ár. Síðast þegar ég sá hann, að þá var ekkert hatur í garð hans, engin reiði, né ótti við að umgangast hann. Ég er frjáls frá þessu.

Það er bara einn sem getur og hefur gert, að gefa mér það til baka það sem var tekið af mér í barnæsku. Guð er sá eini sem getur gefið okkur það sem hefur verið tekið frá okkur, hann geldur okkur tvöfalt það sem við höfum farið á mis við í lífinu. 

Ég áttaði mig á því, að þegar ég er í kringum lítil börn að þá opnast hjarta mitt og ég fæ að upplifa barnæskuna aftur. Það hljómar kannski skrítið að segja svona, en þetta er satt. Börn eru einlæg yndisleg og svo hrein, og auðvelt að sýna þeim kærleika. Þau draga fram það besta í okkur. Ég upplifi lækningu á barnæskunni á þennan hátt, það má vera að aðrir upplifi það á einhvern annan hátt.

Hví að lifa í fangelsi ófyrirgefningar, þegar við getum verið frjáls?  Ef einhver særir okkur, að þá endurspeglum við það stundum með því að særa á móti, eða annað fólk. Til dæmis stelpa sem hefur verið í sambandi þar sem ílla var farið með hana, og hún jafnvel særð. Hún kynnist svo öðrum manni sem er góður við hana, þar sem hún hefur ekki gert upp gagnvart þeim sem hún var með, að þá er hegðun hennar brotin, og góði maðurinn fær að gjalda fyrir þau mistök sem sá slæmi framdi. Þess vegna þurfum við svo mikið á fyrirgefningu að halda, til þess að við séum ekki að láta annað fólk gjalda þess, sem fólk úr fortíð okkar hefur gert okkur til saka. Setjum fangana frjálsa og veljum að fyrirgefa.

Uppáhalds kristilegu myndirnar mínar

1. Passion of the Christ

2. The Shack

3. War Room

4 Heaven is for Real

5. Hackshaw Rigde

6. Fireproof

7. God´s Not Dead 1-2

8. Left Behind series

9. Jerusalem Countdown

10. Facing the giants

11. Joseph: King of Dreams

12. Narnia

13. Sin Eater

14. The Green Mile

15. Time Changer

16. Revelation Road

17. The Omega Code

18. China Cry

19. The Miracle Maker

20. Son of God

21. The Climb

22. The Gospel of John

23. Apostle Paul

24. The Mark

25. The Perfect Stranger

26. Amazing Grace

27. Faith like Potatoes

28. Pilgrim's Progres

29. No greater love

30. Apostle Peter

31. Exodus: Gods and Kings

32. Holy Ghost

33. Machine Gun Preacher

34. Captive

35. Risen

36. Superbook

37. Samson 

38. The Bible: Mini Series

39. Krossinn og Hnífsblaðið

40. Ben Hur (2016)

41. Hells Bells: The Dangers of Rock N Roll

42. Veggie Tales

43. Beyond the mask

44. Rapture: The Final

45. The Case for a Creator

46. The Case For Christ

47. Miracles from Heaven

48. Tribulation

49. Encounter

50. Lay it Down

 

það er hellingur af myndum sem ég á eftir að sjá, og því gæti þessi listi breyst eitthvað.