Til umhugsunar... hlýleg orð geta breytt öllu

Dag einn bað kennari nemendur sína um að skrifa nöfn bekkjafélaga sinna á blað.

Þeir áttu að skrifa eitt nafn í hverja línu, og hafa auða línu á milli.

Síðan bað hún nemendur sína, að hugsa það besta um hvern og einn og skrifa það fyrir neðan nafnið.

Þegar nemendurnir fóru úr tíma, skiluðu þau blöðunum til kennarans, sem að fór með þetta heim, og vann lista um hvern og einn nemanda fyrir sig, upp úr blöðunum sem að bekkjarfélagarnir höfðu skrifað.

Síðan fengu nemendurnir þetta í hendurnar daginn eftir.

Þegar þeir lásu þetta urðu þeir hissa á öllu því jákvæða sem bekkjarfélagarnir höfðu skrifað.

Þeir höfðu ekki gert sér grein fyrir að þeir skiptu svona miklu máli.

Kennarinn vissi ekki hve mikið nemendurnir ræddu þetta sín á milli eða við foreldrana, en þetta hafði tilætlaðan árangur.

Nemendurnir urðu ánægðari með sig og aðra í bekknum, þeim leið betur.

Lífið hélt áfram.

Mörgum árum sienna, lést einn nemendanna sem hét Magnús og

Kennarinn ákvað að vera viðstaddur jarðarförina.

Einn vinur hins látna gekk til hennar og spurði hvort hún hefði verið kennarinn hans,

Hann sagði að Magnús hefði talað mikið um hana.  

Foreldrar hins látna komu einnig til hennar og vildu sýna henni svolítið.

Þau höfðu fundið samanbrotið blað í veski Magnúsar og var

það listinn með öllu jákvæðu atriðunum frá bekkjarfélögunum sem kennarinn hafði fengið honum fyrir mörgum árum.

'Þakka þér fyrir að gera þetta,

Því eins og þú sérð þá skipti þetta hann miklu máli' sagði móðir Magnúsar.

Fyrrum bekkjarfélagar tóku undir það og sögðu að þessi listi hefði

Fylgt þeim öllum gegnum lífið og skipt þá mjög miklu máli.

Þetta var eitt af því sem þeim þótti vænst um.

Þegar gamli kennarinn heyrði þetta settist hún niður og grét, bæði syrgði

hún Magnús og svo var hún hrærð yfir því að hafa snert nemendur sína með þessu uppátæki.

Flest okkar hegðum við okkur þannig eins og að við höfum gleymt því að lífið

endar einn góðan veðurdag. Enginn okkar veit hvenær sá dagur verður.

Þess vegna bið ég þig að segja við þá sem þér þykir vænt um hvað þeir séu þér

mikilvægir og eigi sérstakan stað í hjarta þér. Gerðu það oft áður en

það

verður of seint.

Athugasemdir

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 17.3.2008 kl. 05:33]

Sæll Sigvarður minn.

Þetta er gott innlegg hjá þér.

Góður Guð veri með þér og þínum.

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 18.3.2008 kl. 00:42]

Sæll Sigvarður. Tek undir hvert orð litla drengsins sem er búinn að skrifa innlegg hér fyrir ofan. Guð blessi þig.