Smá fróðleikur um Rómverjabréfið

Rómverjabréfið er eitt af mikilvægustu ritum Biblíunar. Það er lengsta bréf Páls, og í því glímir hann við kjarnann í kristinni trú, og útskýrir hvers vegna Jesús Kristur þurfti að deyja og hvað dauði hans og upprisa þýða.

Bréfið var skrifað um árið 55 eftir Krist. Þegar Páll dvaldi í Korintuborg. Lengi hafði hann þráð að heimsækja kristna söfnuðinn í Róm. Nú virtist loksins sú von vera að rætast og hann skrifar bréfið, með það í huga að innan tíðar muni hann koma til Rómar.

Þá skrifar Páll bréf til að kynna sjálfan sig og boðskapinn sem hann hefur fram að færa. Bréfið varð að langri og nákvæmri guðfræðilegri útskýringu á fagnaðarerindinu eins og hann prédikaði það. Þetta bréf hans var einstakt að þessu því í engu öðru bréfi kafaði hann eins djúpt í hinn kristna boðskap. Af þessum ástæðum hefur Rómverjabréfið verið tímamótaverk í skilningi á hjálpræðisverki Jesú Krists og boðun kirkjunar. Rómverjabréfið er eitt af höfuðritum kristinar trúar.

Áhrif bréfsins

Rómverjabréfið hefur haft gífurleg áhrif á fólk. Hér gefur að líta tvö dæmi um áhrif þess. Líf þessara einstaklinga gerbreyttist við lestur bréfsins til Rómverja.

Ágústínus kirkjufaðir (354-430) gerðist kristinn eftir að hafa lesið í R'omverjabréfinu. Hann sagði: Um leið og ég lauk við kaflan var eins og sterkt ljós upplýsti hjarta mitt og gæfi mér bjargfasta vissu. Allur myrkur efi hvarf á sviptundu eins og dögg fyrir sólu.

Marteinn Lúther (1483-1546) barðist við sektarkennd andspænis Guði, en þeirri baráttu lauk þegar hann fékk nýjan skilning á Rómverjabréfinu. Hann sagði: Mér fannst sem ég væri endurfæddur og færi um opnar dyr til Paradísar. Nýr skilningur á allri ritningunni laukst upp fyrir mér.
Rómverjabréfið er ekki auðveld lesning. Páll glímir við mörg erfið guðfræðileg viðfangsefni og röksemdarfærsla hans er oft löng flókin með margvíslegum tengingum vi Gamla Testamenntið. Hér að neðan er hugsun hans í fyrri hluta bréfsins - sem er sérlega mikilvægur - rakin í grófum dráttum....

Í fyrstu 3 köflunum ( Rómverjabréfið 1.18- 3:20) er Páll í ham og ræðst gegn mistökum mannkynsins og íllsku. Hann segir að mennirnir séu: fylltir alls konar rangsleitni, vonsku, ágirnd, íllsku, fullir öfundar... Allir hafa syndgað að áliti Páls - og allir eru í þeirri skelfilegu stöðu að vera undir réttlátum dómi Guðs.

Eftir að þessari drungalegu mynd hefur verið brugðið á loft, tekur Páll að boða fagnaðarerindið( Róm.3:21-5). Dauði Jesú Krists á krossi breytti öllu, segir hann. Enda þótt við eigum skilið dóm Guðs vegna synda okkar, þá tekur Jesús þær á sig og deyr á krossi í okkar stað. Við erum réttlæt fyrir augliti Guðs þegar við setjum traust okkar á Jesú Krist. Meðan við enn vorum óstyrkir, dó Kristur á settum tíma fyrir óguðlega, segir Páll. (Rómverjarbréfið 5:6)

Með því að við höfum verið réttlæt frammi fyrir augliti Guðs þá hefur hann frelsað okkur og boðið okkur nýtt líf. (Rómverjabréfið 6-. Þannig skuluð þið líka álíta ykkur sjálfa vera dauða syndinni en lifandi Guði í Kristi Jesú, segir Páll. Jafnvel þótt við verðum en berjast gegn syndinni þá býr Andi Guðs innra með okkur og hann gefur okkur vald til að sigrast á henni og lifa lífinu sem synir Guðs og dætur.

Í seinni hluta Rómverjabréfins fjallar Páll um samband Gyðingdóms og kristinar trúar (Rómverjabréfið 9-11) og um ýmis önnur mál eins og t.d skyldur við yfirvöld;greynir frá starfi sínu og áformum.